Ευθύ-Αντίστροφο Κείμενο (ΥΑΕΦ142)
Σμαρω Νικολαιδου-Αραμπατζη
Το μάθημα εξειδικεύει τους φοιτητές στην επιστημονική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας με τη χρήση κειμένων από το πρωτότυπο και παράλληλες δοκιμές μεταφοράς μεταφρασμένων κειμένων Αττικών συγγραφέων στα αρχαία ελληνικά.
Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα πρέπει να είναι σε θέση:
- Να κατανοούν την ετυμολογική σημασία του λεξιλογίου της αττικής πεζογραφίας.
- Να αναλύουν ή/και να μετασχηματίζουν βασικές μορφολογικές και συντακτικές δομές του αρχαιοελληνικού λόγου.
- Να κατανοούν την ιδιαίτερη (υποτακτική) δομή του αρχαίου ελληνικού λόγου και να την διακρίνουν από την παρατακτική σύνδεση.
- Να γνωρίζουν και να κατανοούν τα προβλήματα της δόκιμης νεοελληνικής μετάφρασης των αρχαίων ελληνικών κειμένων.
Διδακτικές ενότητες
- Ανάλυση της λειτουργίας όλων των παρατακτικών και υποτακτικών συνδέσμων.
- Η συνδεσμολογία του αρχαίου κειμένου.
- Ανεξάρτητος και εξαρτημένος λόγος.
- Ευθύς και πλάγιος λόγος.
- Η λειτουργία της μετοχής (η ‘μετοχική πρόταση’).
- Η λειτουργία του απαρεμφάτου (η ‘απαρεμφατική πρόταση’).
7-12. Μεταφραστική θεωρία και πράξη.
- Η υφολογία των γραμματειακών ειδών της αρχαιότητας (διάκριση ιστορικής γραφής, ρητορικής, και φιλοσοφικού λόγου).
- Συγγράμματα:
1) E. Schwyzer, Η Σύνταξη της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, μτφρ. Γ. Παπατσίμπας και Π. Χαιρόπουλος, Αθήνα 20104 (Παπαδήμας).
2) Ι. Ν. Καζάζης, Αρχαιοελληνικός Πεζός Λόγος. Προλεγόμενα στην τέχνη της γραφής του, Θεσσαλονίκη 2002 (Ζήτης).
- Άλλη προτεινόμενη βιβλιογραφία:
- B. G. Hofmann, Ετυμολογικό Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής, μτφρ. Α. Παπανικολάου, Αθήνα 2009 (Παπαδήμας).
- Ι. Κακριδής, Το μεταφραστικό πρόβλημα, Αθήνα 19481 (Ίκαρος).
- Π. Λορεντζάτος, Ιστορικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, Αθήνα 1989²
- Β. Γ. Μανδηλαράς, Δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα 1998 (Καρδαμίτσας).
- F. Montanari, Σύγχρονο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, Αθήνα 2013 (Παπαδήμας).
- 6. Μ. Οικονόμου, Γραμματική της αρχαίας ελληνικής, Θεσ/νίκη 2001 (Ίδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη).
- I. R. Palmer, The Greek Language, London 1980.
- D. A. Russell, An Anthology of Greek Prose, Oxford 1991.
- W. Smyth, Greek Grammar (revised by G. M. Messing), Cambridge MA 1956.
• Συγγράμματα: 1) E. Schwyzer, Η Σύνταξη της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, μτφρ. Γ. Παπατσίμπας και Π. Χαιρόπουλος, Αθήνα 20104 (Παπαδήμας). 2) Ι. Ν. Καζάζης, Αρχαιοελληνικός Πεζός Λόγος. Προλεγόμενα στην τέχνη της γραφής του, Θεσσαλονίκη 2002 (Ζήτης).
• Άλλη προτεινόμενη βιβλιογραφία: 1. B. G. Hofmann, Ετυμολογικό Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής, μτφρ. Α. Παπανικολάου, Αθήνα 2009 (Παπαδήμας). 2. Ι. Κακριδής, Το μεταφραστικό πρόβλημα, Αθήνα 19481 (Ίκαρος). 3. Π. Λορεντζάτος, Ιστορικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, Αθήνα 1989² 4. Β. Γ. Μανδηλαράς, Δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα 1998 (Καρδαμίτσας). 5. F. Montanari, Σύγχρονο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, Αθήνα 2013 (Παπαδήμας). 6. Μ. Οικονόμου, Γραμματική της αρχαίας ελληνικής, Θεσ/νίκη 2001 (Ίδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη). 7. I. R. Palmer, The Greek Language, London 1980. 8. D. A. Russell, An Anthology of Greek Prose, Oxford 1991. H. W. Smyth, Greek Grammar (revised by G. M. Messing), Cambridge MA 1956.
|
Λιγότερα
Το μάθημα εξειδικεύει τους φοιτητές στην επιστημονική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας με τη χρήση κειμένων από το πρωτότυπο και παράλληλες δοκιμές μεταφοράς μεταφρασμένων κειμένων Αττικών συγγραφέων στα αρχαία ελληνικά.
Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα πρέπει να είναι σε θέση:
- Να κατανοούν την ετυμολογική σημασία του λεξιλογίου της αττικής πεζογραφίας.
- Να αναλύουν ή/και να μετασχηματίζουν βασικές μορφολογικές και συντακτικές δομές του αρχαιοελληνικού λόγου.
- Να κατανοούν την ιδιαίτερη (υποτακτική) δομή του αρχαίου ελληνικού λόγου και να την διακρίνουν από την παρατακτική σύνδεση.
- Να γνωρίζουν και να κατανοούν τα προβλήματα της δόκιμης νεοελληνικής μετάφρασης των αρχαίων ελληνικών κειμένων.
Διδακτικές ενότητες
- Ανάλυση της λειτουργίας όλων των παρατακτικών και υποτακτικών συνδέσμων.
- Η συνδεσμολογία του αρχαίου κειμένου.
- Ανεξάρτητος και εξαρτημένος λόγος.
- Ευθύς και πλάγιος λόγος.
- Η λειτουργία της μετοχής (η ‘μετοχική πρόταση’).
- Η λειτουργία του απαρεμ
Το μάθημα εξειδικεύει τους φοιτητές στην επιστημονική προσέγγιση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας με τη χρήση κειμένων από το πρωτότυπο και παράλληλες δοκιμές μεταφοράς μεταφρασμένων κειμένων Αττικών συγγραφέων στα αρχαία ελληνικά.
Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα πρέπει να είναι σε θέση:
- Να κατανοούν την ετυμολογική σημασία του λεξιλογίου της αττικής πεζογραφίας.
- Να αναλύουν ή/και να μετασχηματίζουν βασικές μορφολογικές και συντακτικές δομές του αρχαιοελληνικού λόγου.
- Να κατανοούν την ιδιαίτερη (υποτακτική) δομή του αρχαίου ελληνικού λόγου και να την διακρίνουν από την παρατακτική σύνδεση.
- Να γνωρίζουν και να κατανοούν τα προβλήματα της δόκιμης νεοελληνικής μετάφρασης των αρχαίων ελληνικών κειμένων.
Διδακτικές ενότητες
- Ανάλυση της λειτουργίας όλων των παρατακτικών και υποτακτικών συνδέσμων.
- Η συνδεσμολογία του αρχαίου κειμένου.
- Ανεξάρτητος και εξαρτημένος λόγος.
- Ευθύς και πλάγιος λόγος.
- Η λειτουργία της μετοχής (η ‘μετοχική πρόταση’).
- Η λειτουργία του απαρεμ
Ημερολόγιο
Ανακοινώσεις
- Πέμπτη, 02 Ιουνίου 2016
- Δευτέρα, 04 Απριλίου 2016
- Δευτέρα, 14 Μαρτίου 2016
- Δευτέρα, 07 Μαρτίου 2016
- Δευτέρα, 29 Φεβρουαρίου 2016