Αρχαία Ρητορική (KOM04190)

Νικολαιδου-Αραμπατζη Σμαρω

Περιγραφή

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ, Εξάμηνο Γ΄ 

 Για το  ακαδημαΐκό έτος 2017-18 θα διδαχθούν το ρητορικό γύμνασμα Υπέρ Παλαμήδους Απολογία του Γοργία και επιλεγμένα αποσπάσματα από τον λόγο Ολυνθιακός Α του Δημοσθένη.

 Διδακτικές ενότητες

  1. Η ιστορία της ρητορικής τέχνης στην αρχαιότητα: από τους ομηρικούς αγορητές και τον έπαινο των αρχαϊκών επινίκων στους σοφιστές της αρχαίας Αθήνας του 5ου π.Χ. αιώνα και τη συστηματική ρητορική του 4ου. Η σημασία της παράδοσης των ρητόρων της Σικελίας.
  2. Τα είδη της ρητορικής.
  3. Οι εκπρόσωποι του είδους.
  4. Γοργίας: ρήτορας ή/και σοφιστής; (η Σικελική καταγωγή του ρήτορα, η παρουσία του στην Ελλάδα και την Αθήνα, η σχέση του με τους σοφιστές, η επιρροή του στον Θουκυδίδη, τα «Γοργίεια σχήματα» και η αισθητική της τέχνης του λόγου, η εικόνα του Πλατωνικού Γοργία).
  5. Δημοσθένης: ρητορική και αρχαία πόλη (η σχέση του ρήτορα με τη συστηματική ρητορική του 4ου αιώνα και η ιδιαίτερη στάση του στη διαμόρφωση της πορείας της πόλης-κράτους της Αθήνας).   

 Διδακτικοί στόχοι

  1. Η
Περισσότερα  

Ενότητες

GORGIAS, ENCOMIUM OF HELEN

The Greek text from Hermann Diels, Die Fragmente der Vorsokratiker (1922)*

(1) Κσμος πλει μν εανδρα, σματι δ κλλος, ψυχι δ σοφα, πργματι δ ρετ, λγωι δ λθεια· τ δ ναντα τοτων κοσμα. νδρα δ κα γυνακα κα λγον κα ργον κα πλιν κα πργμα χρ τ μν ξιον πανου πανωι τιμν, τι δ ναξωι μμον πιτιθναι· σε γρ μαρτα κα μαθα μμφεσθα τε τ παινετ κα παινεν τ μωμητ.

(2) το δ' ατο νδρς λξαι τε τ δον ρθς κα λγξαι ... τος μεμφομνους λνην, γυνακα περ ς μφωνος κα μψυχος γγονεν τε τν ποιητνκουσντων πστις τε το νματος φμη, τν συμφορν μνμη γγονεν. γ δ βολομαι λογισμν τινα τι λγωι δος τν μν κακς κοουσαν πασαι τς ατας, τος δ μεμφομνους ψευδομνους πιδεξας κα δεξας κα δεξας τληθς [] πασαι τς μαθας.

(3) τι μν ον φσει κα γνει τ πρτα τν πρτων νδρν κα γυναικν γυν περ ς δε λγος, οκ δηλον οδ λγοις. δλον γρ ς μητρς μν Λδας, πατρς δ το μν γενομνου θεο, λεγομνου δ θνητο, Τυνδρεω κα Δις, ν μν δι τ εναι δοξεν, δ δι τ φναι λγχθη, κα ν μν νδρν κρτιστος, δ πντων τραννος.

(4) κ τοιοτων δ γενομνη σχε τ σθεον κλλος, λαβοσα κα ο λαθοσα σχε· πλεστας δ πλεστοις πιθυμας ρωτος νειργσατο, ν δ σματι πολλ σματα συνγαγεν νδρν π μεγλοις μγα φρονοντων, ν ο μν πλοτου μεγθη, ο δ εγενεας παλαις εδοξαν, ο δ λκς δας εεξαν, ο δ σοφας πικττου δναμιν σχον· κα κον παντες π' ρωτς τε φιλονκου φιλοτιμας τε νικτου.

(5) στις μν ον κα δι' τι κα πως ππλησε τν ρωτα τν λνην λαβν, ο λξω· τ γρ τος εδσιν σασι λγειν πστιν μν χει, τρψιν δ ο φρει. τν χρνον δ τι λγωι τν ττε νν περβς π τν ρχν το μλλοντος λγου προβσομαι, κα προθσομαι τς ατας, δι' ς εκς ν γενσθαι τν τς λνης ες τν Τροαν στλον.

(6) γρ τχης βουλμασι κα θεν βουλεμασι κα νγκης ψηφσμασιν πραξεν πραξεν, βαι ρπασθεσα, λγοις πεισθεσα, [ ρωτι λοσα]. ε μν ον δι τ πρτον, ξιος ατισθαι ατιμενος· θεο γρ προθυμαν νθρωπνηι προμηθαι δνατον κωλειν. πφυκε γρ ο τ κρεσσον π το σσονος κωλεσθαι, λλ τ σσον π το κρεσσονος ρχεσθαι κα γεσθαι, κα τ μν κρεσσον γεσθαι, τ δ σσον πεσθαι. θες δ' νθρπου κρεσσον κα βαι κα σοφαι κα τος λλοις. ε ον τι τχηι κα τι θει τν αταν ναθετον, [] τν λνην τς δυσκλεας πολυτον.

(7) ε δ βαι ρπσθη κα νμως βισθη κα δκως βρσθη, δλον τι [μν] ρπσας ς βρσας δκησεν, δ ρπασθεσα ς βρισθεσα δυστχησεν. ξιος ον μν πιχειρσας βρβαρος βρβαρον πιχερημα κα λγωι κα νμωι κα ργωι λγωι μν ατας, νμωι δ τιμας, ργωι δ ζημας τυχεν· δ βιασθεσα κα τς πατρδος στερηθεσα κα των φλων ρφανισθεσα πς οκ ν εκτως λεηθεη μλλον κακολογηθεη; μν γρ δρασε δειν, δ παθε· δκαιον ον τν μν οκτραι, τν δ μισσαι.

(8) ε δ λγος πεσας κα τν ψυχν πατσας, οδ πρς τοτο χαλεπν πολογσασθαι κα τν αταν πολσασθαι δε. λγος δυνστης μγας στν, ς σμικροττωι σματι κα φανεσττωι θειτατα ργα ποτελε· δναται γρ κα φβον πασαι κα λπην φελεν κα χαρν νεργσασθαι κα λεον παυξσαι. τατα δ ς οτως χει δεξω·

(9) δε δ κα δξηι δεξαι τος κοουσι· τν ποησιν πασαν κα νομζω κα νομζω λγον χοντα μτρον· ς τος κοοντας εσλθε κα φρκη περφοβος κα λεος πολδακρυς κα πθος φιλοπενθς, π' λλοτρων τε πραγμτων κα σωμτων ετυχαις κα δυσπραγαις διν τι πθημα δι τν λγων παθεν ψυχ. φρε δ πρς λλον π' λλου μεταστ λγον.

(10) α γρ νθεοι δι λγων πωιδα παγωγο δονς, παγωγο λπης γνονται· συγγινομνη γρ τι δξηι τς ψυχς δναμις τς πωιδς θελξε κα πεισε κα μετστησεν ατν γοητεαι. γοητεας δ κα μαγεας δισσα τχναι ερηνται, α εσι ψυχς μαρτματα κα δξης πατματα.

(11) σοι δ σους περ σων κα πεισαν κα πεθουσι δ ψευδ λγον πλσαντες. ε μν γρ πντες περ πντων εχον τν [τε] παροιχομνων μνμην τν τε παρντων [ννοιαν] τν τε μελλντων πρνοιαν, οκ ν μοως μοιος ν λγος, ος τ νν γε οτε μνησθναι τ παροιχμενον οτε σκψασθαι τ παρν οτε μαντεσασθαι τ μλλον επρως χει· στε περ τν πλεστων ο πλεστοι τν δξαν σμβουλον τι ψυχι παρχονται. δ δξα σφαλερ κα ββαιος οσα σφαλερας κα βεβαοις ετυχαις περιβλλει τος ατι χρωμνους.

(12) †τς ον ατα κωλει κα τν λνην μνος λθεν μοως ν ο ναν οσαν σπερ ε βιατριον βα ρπσθη. τ γρ τς πειθος ξν δ νος κατοι ε νγκη εδς ξει μν ον, τν δ δναμιν τν ατν χει. λγος γρ ψυχν πεσας, ν πεισεν, νγκασε κα πιθσθαι τος λεγομνοις κα συναινσαι τος ποιουμνοις. μν ον πεσας ς ναγκσας δικε, δ πεισθεσα ς ναγκασθεσα τι λγωι μτην κοει κακς.

(13) τι δ' πειθ προσιοσα τι λγωι κα τν ψυχν τυπσατο πως βολετο, χρ μαθεν πρτον μν τος τν μετεωρολγων λγους, οτινες δξαν ντ δξης τν μν φελμενοι τν δ' νεργασμενοι τ πιστα κα δηλα φανεσθαι τος τς δξης μμασιν ποησαν· δετερον δ τος ναγκαους δι λγων γνας, ν ος ες λγος πολν χλον τερψε κα πεισι τχνηι γραφες, οκ ληθεαι λεχθες· τρτον [δ] φιλοσφων λγων μλλας, ν ας δεκνυται κα γνμης τχος ς εμετβολον ποιον τν τς δξης πστιν.

(14) τν ατν δ λγον χει τε το λγου δναμις πρς τν τς ψυχς τξιν τε τν φαρμκων τξις πρς τν τν σωμτων φσιν. σπερ γρ τν φαρμκων λλους λλα χυμος κ το σματος ξγει, κα τ μν νσου τ δ βου παει, οτω κα τν λγων ο μν λπησαν, ο δ τερψαν, ο δ φβησαν, ο δ ες θρσος κατστησαν τος κοοντας, ο δ πειθο τινι κακι τν ψυχν φαρμκευσαν κα ξεγοτευσαν.

(15) κα τι μν, ε λγωι πεσθη, οκ δκησεν λλ' τχησεν, ερηται· τν δ τετρτην αταν τι τετρτωι λγωι διξειμι. ε γρ ρως ν τατα πντα πρξας, ο χαλεπς διαφεξεται τν τς λεγομνης γεγονναι μαρτας αταν. γρ ρμεν, χει φσιν οχ ν μες θλομεν, λλ' ν καστον τυχε· δι δ τς ψεως ψυχ κν τος τρποις τυποται.

(16) ατκα γρ ταν πολμια σματα [κα] πολμιον π πολεμοις πλσηι κσμον χαλκο κα σιδρου, το μν λεξητριον το δ ... προβλματα, ε θεσεται ψις ταρχθη κα τραξε τν ψυχν, στε πολλκις κινδνου το μλλοντος [ς] ντος φεγουσιν κπλαγντες. σχυρ γρ συνθεια το νμου δι τν φβον ξωικσθη τν π τς ψεως, τις λθοσα ποησεν μελσαι κα το καλο το δι τν νμον κρινομνου κα το γαθο το δι τν νκην γινομνου.

(17) δη δ τινες δντες φοβερ κα το παρντος ν τι παρντι χρνωι φρονματος ξστησαν· οτως πσβεσε κα ξλασεν φβος τ νημα. πολλο δ ματαοις πνοις κα δεινας νσοις κα δυσιτοις μαναις περιπεσον· οτως εκνας τν ρωμνων πραγμτων ψις νγραψεν ν τ φρονματι. κα τ μν δειματοντα πολλ μν παραλεπεται, μοια δ' στ τ παραλειπμενα οἷάπερ [τ] λεγμενα.

(18) λλ μν ο γραφες ταν κ πολλν χρωμτων κα σωμτων ν σμα κα σχμα τελεως περγσωνται, τρπουσι τν ψιν· δ τν νδριντων ποησις κα τν γαλμτων ργασα θαν δεαν παρσχετο τος μμασιν. οτω τ μν λυπεν τ δ ποθεν πφυκε τν ψιν. πολλ δ πολλος πολλν ρωτα κα πθον νεργζεται πραγμτων κα σωμτων.

(19) ε ον τι το λεξνδρου σματι τ τς λνης μμα σθν προθυμαν κα μιλλαν ρωτος τι ψυχι παρδωκε, τ θαυμαστν; ς ε μν θες [ν χε] θεν θεαν δναμιν, πς ν σσων εη τοτον πσασθαι κα μνασθαι δυνατς; ε δ' στν νθρπινον νσημα κα ψυχς γνημα, οχ ς μρτημα μεμπτον λλ' ς τχημα νομιστον· λθε γρ, ς λθε, τχης γρεμασιν, ο γνμης βουλεμασι, κα ρωτος νγκαις, ο τχνης παρασκευας.

(20) πς ον χρ δκαιον γσασθαι τν τς λνης μμον, τις ετ' ρασθεσα ετε λγωι πεισθεσα ετε βαι ρπασθεσα ετε π θεας νγκης ναγκασθεσα πραξεν πραξε, πντως διαφεγει τν αταν;

(21) φελον τι λγωι δσκλειαν γυναικς, νμεινα τι νμωι ν θμην ν ρχι το λγου, πειρθην καταλσαι μμου δικαν κα δξης μαθαν, βουλθην γρψαι τν λγον λνης μν γκμιον, μν δ παγνιον.

Δημοσθένης Κατά Μειδίου

 Demosthenis.Orationes. ed. S. H. Butcher and W. Rennie. Oxonii. E Typographeo Clarendoniano. 1907 and 1921.

Τν μν σέλγειαν, νδρες δικασταί, κα τν βριν, πρς παντας ε χρται Μειδίας, οδέν οθ μν οτε τν λλων πολιτν γνοεν οομαι. γ δ, περ ν κα μν καστος βρισθες προείλετο πρξαι, τοτο κα ατς ποίησα, κα προβαλόμην δικεν τοτον περ τν ορτήν, ο μόνον πληγς π ατο λαβν τος Διονυσίοις, λλ κα λλα πολλ κα βίαια παθν παρ πσαν τν χορηγίαν.

[2] πειδ δ καλς κα τ δίκαια ποιν δμος πας οτως ργίσθη κα παρωξύνθη κα σφόδρ σπούδασεν φ ος δικημέν μοι συνδει, στε πάντα ποιοντος τούτου καί τινων λλων πρ ατο, οκ πείσθη οδ πέβλεψεν ες τς οσίας τς τούτων οδ τς ποσχέσεις, λλ μι γνώμ κατεχειροτόνησεν ατο, πολλοί μοι προσιόντες, νδρες δικασταί, κα τν ν τ δικαστηρί νν ντων μν κα τν λλων πολιτν ξίουν κα παρεκελεύοντ πεξελθεν κα παραδοναι τοτον ες μς, ς μν μο δοκε, δι μφότερ, νδρες θηναοι, ν τος θεούς, κα δειν πεπονθέναι νομίζοντες μ κα δίκην μα βουλόμενοι λαβεν ν π τν λλων τεθέαντο θρασν ντα κα βδελυρν κα οδ καθεκτν τι. [3] οτω δ τούτων χόντων, σα μν παρ μο προσκε φυλαχθναι, πάντα δικαίως μν τετήρηται, κα κατηγορήσων, πειδή τις εσάγει, πάρειμι, ς ρτε, πολλ μέν, νδρες θηναοι, χρήματα, ξόν μοι λαβεν στε μ κατηγορεν, ο λαβών, πολλς δ δεήσεις κα χάριτας κα ν Δί πειλς πομείνας. [4] δ ν μν μετ τατ σθ πόλοιπα, σ πλείοσιν οτος νώχληκε κα παρήγγελκεν ώρων γρ ατν ρτι πρ τν δικαστηρίων οἷ᾽ ποίει, τοσούτ μλλον λπίζω τ δίκαιον ξειν. ο γρ ν καταγνοίην μν οδενς οθ ς περ ν πρς μ σπουδάσατ ατοί, τούτων μελήσετε, οθ ς, να Μειδίας δες τ λοιπν βρίζ, ψηφιεταί τις μν μωμοκς λλο τι πλν τι ν δίκαιον γται. [5] ε μν ον, νδρες θηναοι, παρανόμων παραπρεσβείας τινος λλης ατίας μελλον ατο κατηγορεν τοιαύτης, οδν ν μν ξίουν δεσθαι, νομίζων τ μν κατηγόρ περ τν τοιούτων προσήκειν λέγχειν μόνον, τ δ φεύγοντι κα παραιτεσθαι. πειδ δ τούς τε κριτς διαφθείραντος τούτου κα δι τοτο τς φυλς δίκως φαιρεθείσης τν τρίποδα, [6] κα ατς πληγς εληφς κα βρισμένος οἷ᾽ οκ οδ ε τις λλος πώποτε χορηγς βρίσθη, ν πρ τούτων γανακτήσας κα συνοργισθες καταχειροτονίαν δμος ποιήσατο, ταύτην εσέρχομαι, οκ κνήσω κα δεσθαι. ε γρ οόν τε τοτ επεν, γ νν φεύγω, επερ βρισθέντα μηδεμις δίκης τυχεν στί τις συμφορά. [7] δέομαι ον μν πάντων, νδρες δικασταί, κα κετεύω, πρτον μν ενοϊκς κοσαί μου λέγοντος, πειτ, ἐὰν πιδείξω Μειδίαν τουτον μ μόνον ες μ λλ κα ες μς κα ες τος νόμους κα ες τος λλους παντας βρικότα, βοηθσαι κα μο κα μν ατος. κα γρ οτω πως χει, νδρες θηναοι: βρισμαι μν γ κα προπεπηλάκισται τ σμα τομν τότε, γωνιεται δ κα κριθήσεται τ πργμα νυνί, πότερον ξεναι δε τ τοιατα ποιεν κα ες τν τυχόνθ μν δες βρίζειν μή. [8] ε τις ον μν ρα κα τν μπροσθεν χρόνον τν δίων τινς ενεκα γίγνεσθαι τν γνα τόνδ πελάμβανεν, νθυμηθες νν τι δημοσί συμφέρει μηδεν μηδν ξεναι τοιοτο ποιεν, ς πρ κοινο το πράγματος ντος κα προσέχων κουσάτω, κα τ φαινόμεν ατ δικαιότερ εναι, τατα ψηφισάσθω. ναγνώσεται δ πρτον μν μν τν νόμον καθ ν εσν α προβολαί: μετ δ τατα κα περ τν λλων πειράσομαι διδάσκειν. λέγε τν νόμον.

Νόμος

 

[Τος πρυτάνεις ποιεν κκλησίαν ν Διονύσου τ στεραί τν Πανδίων. ν δ ταύτ χρηματίζειν πρτον μν περ ερν, πειτα τς προβολς παραδιδότωσαν τς γεγενημένας νεκα τς πομπς τν γώνων τν ν τος Διονυσίοις, σαι ν μ κτετισμέναι σιν.]

 

[9] μν νόμος οτός στιν, νδρες θηναοι, καθ ν α προβολα γίγνονται, λέγων, σπερ κούσατε, ποιεν τν κκλησίαν ν Διονύσου μετ τ Πάνδια, ν δ ταύτ πειδν χρηματίσωσιν ο πρόεδροι περ ν δικηκεν ρχων, χρηματίζειν κα περ ν ν τις δικηκς περ τν ορτν παρανενομηκώς, καλς, νδρες θηναοι, κα συμφερόντως χων νόμος, ς τ πργμ ατ μαρτυρε. που γρ πόντος το φόβου τούτου φαίνονταί τινες οδν ττον βρισταί, τί χρ τος τοιούτους προσδοκν ν ποιεν, ε μηδες πν γν μηδ κίνδυνος; [10] Βούλομαι τοίνυν μν κα τν ξς ναγνναι νόμον τούτ: κα γρ κ τούτου φανερ πσιν μν τε τν λλων μν ελάβεια γενήσεται κα τ τούτου θράσος. λέγε τν νόμον.

 

Νόμος

[Εήγορος επεν: ταν πομπ τ Διονύσ ν Πειραιε κα ο κωμδο κα ο τραγδοί, κα π Ληναί πομπ κα ο τραγδο κα ο κωμδοί, κα τος ν στει Διονυσίοις πομπ κα ο παδες κα κμος κα ο κωμδο κα ο τραγδοί, κα Θαργηλίων τ πομπ κα τ γνι, μ ξεναι μήτε νεχυράσαι μήτε λαμβάνειν τερον τέρου, μηδ τν περημέρων, ν ταύταις τας μέραις. ἐὰν δέ τις τούτων τι παραβαίν, πόδικος στω τ παθόντι, κα προβολα ατο στωσαν ν τ κκλησί τ ν Διονύσου ς δικοντος, καθ περ τν λλων τν δικούντων γέγραπται.]

 

[11]νθυμεσθ, νδρες δικασταί, τι ν τ προτέρ νόμ κατ τν περ τν ορτν δικούντων οσης τς προβολς, ν τούτ κα κατ τν τος περημέρους εσπραττόντων κα λλ τιον τινς λαμβανόντων βιαζομένων ποιήσατε τς προβολάς. ο γρ πως τ σμ βρίζεσθαί τινος ν ταύταις τας μέραις, τν παρασκευν ν ν κ τν δίων πορίσαιτό τις ες λτουργίαν, εσθε χρναι, λλ κα τ δίκ κα ψήφ τν λόντων γιγνόμενα τν αλωκότων κα κεκτημένων ξ ρχς τν γον ορτν πεδώκατ εναι. [12] μες μν τοίνυν, νδρες θηναοι, πάντες ες τοσοτον φχθε φιλανθρωπίας κα εσεβείας στε κα τν πρότερον γεγενημένων δικημάτων τ λαμβάνειν δίκην πέσχετε ταύτας τς μέρας: Μειδίας δ ν ατας ταύταις τας μέραις ξια το δοναι τν σχάτην δίκην ποιν δειχθήσεται. βούλομαι δ καστον π ρχς ν πέπονθ πιδείξας κα περ τν πληγν επεν ς τ τελευταον προσενέτεινέ μοι: ν γρ οδέν στιν φ τν πεπραγμένων ο δίκαιος ν πολωλέναι φανήσεται. [13] πειδ γρ ο καθεστηκότος χορηγο τ Πανδιονίδι φυλ, τρίτον τος τουτί, παρούσης δ τς κκλησίας ν τν ρχοντ πικληρον νόμος τος χορος τος αλητς κελεύει, λόγων κα λοιδορίας γιγνομένης, κα κατηγοροντος το μν ρχοντος τν πιμελητν τς φυλς, τν δ πιμελητν το ρχοντος, παρελθν πεσχόμην γ χορηγήσειν θελοντής, κα κληρουμένων πρτος αρεσθαι τν αλητν λαχον, [14] μες μέν, νδρες θηναοι, πάντες μφότερ ς οόν τε μάλιστ πεδέξασθε, τήν τ παγγελίαν τν μν κα τ συμβν π τς τύχης, κα θόρυβον κα κρότον τοιοτον ς ν παινοντές τε κα συνησθέντες ποιήσατε, Μειδίας δ οτοσ μόνος τν πάντων, ς οικεν, χθέσθη, κα παρηκολούθησε παρ λην τν λτουργίαν πηρεάζων μοι συνεχς κα μικρ κα μείζω. [15] σα μν ον τος χορευτς ναντιούμενος μν φεθναι τς στρατείας νώχλησεν, προβαλλόμενος κα κελεύων αυτν ες Διονύσια χειροτονεν πιμελητήν, τλλα πάνθ σα τοιατα, άσω: ο γρ γνο τοθ τι τ μν πηρεαζομέν τότ μο κα βριζομέν τν ατν ργν καστον τούτων νπερ λλ τιον τν δεινοτάτων παρίστη, μν δ τος λλοις, ξω το πράγματος οσιν, οκ ν σως ξια τατα καθ ατ γνος φανείη: λλ πάντες μοίως γανακτήσετε, τατ ρ.

…………………………

[62] Πολλν τοίνυν, νδρες θηναοι, γεγενημένων χθρν λλήλοις, ο μόνον ξ δίων λλ κα κ κοινν πραγμάτων, οδες πώποτ ες τοσοτ ναιδείας φίκεθ στε τοιοτόν τι τολμσαι ποιεν. καίτοι φασν φικράτην ποτ κενον Διοκλε τ Πιθε τ μάλιστ λθεν ες χθραν, κα τι πρς τούτ συμβναι Τεισίαν τν φικράτους δελφν ντιχορηγσαι τ Διοκλε. λλ μως πολλος μν χων φίλους φικράτης, πολλ δ χρήματα κεκτημένος, φρονν δ φ ατ τηλικοτον λίκον εκς νδρα κα δόξης κα τιμν τετυχηκόθ ν κενος ξίωτο παρ μν, [63] οκ βάδιζ π τς τν χρυσοχόων οκίας νύκτωρ, οδ κατερρήγνυεν τ παρασκευαζόμεν μάτι ες τν ορτήν, οδ διέφθειρε διδάσκαλον, οδ χορν μανθάνειν κώλυεν, οδ τν λλων οδν ν οτος διεπράττετ ποίει, λλ τος νόμοις κα τ τν λλων βουλήσει συγχωρν νείχετο κα νικντα κα στεφανούμενον τν χθρν ρν, εκότως: ν γρ ατς εδαίμων δει γεγονς πολιτεί, ταύτ συγχωρεν τ τοιατ ξίου.

………………………….

[219] τι δ οκ μ τυπτεν, νδρες θηναοι, μόνον οτος οδ βριζε τ διανοί τότε ποιν οἷ᾽ ποίει, λλ πάντας σους περ ν οηταί τις ττον μο δύνασθαι δίκην πρ ατν λαβεν. ε δ μ πάντες παίεσθε μηδ πάντες πηρεάζεσθε χορηγοντες, στε δήπου τοθ τι οδ χορηγεθ μα πάντες, οδ δύναιτ ν ποθ μς οδες παντας μι χειρ προπηλακίσαι. [220] λλ ταν ες παθν μ λάβ δίκην, τόθ καστον ατν χρ προσδοκν τν πρτον μετ τατ δικησόμενον γενήσεσθαι, κα μ παρορν τ τοιατα, μηδ φ αυτν λθεν περιμένειν, λλ ς κ πλείστου φυλάττεσθαι. μισε Μειδίας σως μέ, μν δέ γ καστον λλος τις. ρ ον συγχωρήσαιτ ν τοτον, στις στν καστος μισν, κύριον γενέσθαι το ταθ περ οτος μ μν καστον ποισαι; γ μν οκ ομαι. μ τοίνυν μηδ μ, νδρες θηναοι, προσθε τούτ. [221] ρτε δέ: ατίκα δ μάλα, πειδν ναστ τ δικαστήριον, ες καστος μν, μν θττον σως, δ σχολαίτερον, οκαδ πεισιν οδν φροντίζων οδ μεταστρεφόμενος οδ φοβούμενος, οτ ε φίλος οτ ε μ φίλος ατ συντεύξεταί τις, οδέ γ ε μέγας μικρός, σχυρς σθενής, οδ τν τοιούτων οδέν. τί δήποτε; τι τ ψυχ τοτ οδε κα θαρρε κα πεπίστευκε τ πολιτεί, μηδέν λξειν μηδ βριεν μηδ τυπτήσειν. [222] ετ φ ς δείας ατο πορεύεσθε, ταύτην ο βεβαιώσαντες μο βαδιεσθε; κα τίνι χρή με λογισμ περιεναι τατα παθόντα, ε περιόψεσθέ με νν μες; θάρρει ν Δία, φήσειέ τις ν: ο γρ τ οδν βρισθήσει. ἐὰν δέ, τότ ργιεσθε, νν φέντες; μηδαμς, νδρες δικασταί, μ προδτε μήτ μ μήθ μς ατος μήτε τος νόμους. [223] κα γρ ατ τοτ ε 'θέλοιτε σκοπεν κα ζητεν, τ ποτ εσν μν ο ε δικάζοντες σχυρο κα κύριοι τν ν τ πόλει πάντων, άν τε διακοσίους άν τε χιλίους άν θ ποσουσον πόλις καθίσ, οτε τ μεθ πλων εναι συντεταγμένοι μόνοι τν λλων πολιτν, εροιτ ν, οτε τ τ σώματ ριστ χειν κα μάλιστ σχύειν τος δικάζοντας, οτε τ τν λικίαν εναι νεώτατοι, οτε τν τοιούτων οδενί, λλ τ τος νόμους σχύειν. [224] δ τν νόμων σχς τίς στιν; ρ άν τις μν δικούμενος νακράγ, προσδραμονται κα παρέσονται βοηθοντες; ο: γράμματα γρ γεγραμμέν στί, κα οχ δύναιντ ν τοτο ποισαι. τίς ον δύναμις ατν στιν; μες ἐὰν βεβαιτ ατος κα παρέχητε κυρίους ε τ δεομέν. οκον ο νόμοι θ μν εσιν σχυρο κα μες τος νόμοις.[225] δε τοίνυν τούτοις βοηθεν μοίως σπερ ν ατ τις δικουμέν, κα τ τν νόμων δικήματα κοιν νομίζειν, φ του περ ν λαμβάνηται, κα μήτε λτουργίας μήτ λεον μήτ νδρα μηδένα μήτε τέχνην μηδεμίαν ερσθαι, δι του παραβάς τις τος νόμους ο δώσει δίκην. [226] μν ο θεώμενοι τος Διονυσίοις εσιόντ ες τ θέατρον τοτον συρίττετε κα κλώζετε, κα πάνθ μίσους στ σημεῖ᾽ ποιετε, οδν κηκοότες πω περ ατο παρ μο. ετα πρν μν λεγχθναι τ πργμα, ργίζεσθε, προκαλεσθ π τιμωρίαν τν παθόντα, κροτεθ τε προβαλόμην ατν ν τ δήμ: [227] πειδ δ ξελήλεγκται, κα προκατέγνωκεν δμος τούτου ες ερν καθεζόμενος, κα τλλα προσεξήτασται τ πεπραγμένα τ μιαρ τούτ, κα δικάσοντες ελήχατε, κα πάντ στν ν μν μι ψήφ διαπράξασθαι, νν κνήσετ μο βοηθσαι, τ δήμ χαρίσασθαι, τος λλους σωφρονίσαι, μετ πολλς σφαλείας ατο τ λοιπν διάγειν, παράδειγμα ποιήσαντες τοτον τος λλοις; πάντων ον ενεκα τν ερημένων, κα μάλιστα το θεο χάριν περ ο τν ορτν σεβν οτος άλωκεν, τν σίαν κα δικαίαν θέμενοι ψφον τιμωρήσασθε τοτον.

 

 

 

Ημερολόγιο

Ανακοινώσεις